در طی سال های گذشته به علت عدم تعادلی که بین میزان برداشت با میزان بازسازی
ذخایر آبزیان به وجود آمد، میزان صید به مرورزمان کاهش یافته و صیادان مناطق مختلف
جهت جبران کاهش صید تغییراتی را در ابزار صید و میزان آن به وجود آورده اند، که در
نتیجه­ی این
تغییرات، باعث صدمات زیادی به این ذخایر ارزشمند دریای عمان شده است.با استفاده از شناور تحقیقاتی
فردوس 1، پس از حضور در هر ايستگاه نمونه برداری مشخصات مربوط به هر توركشي و
نمونه برداري اعم از تاريخ، زمان توراندازي و توركشي، موقعيت جغرافيايي، عمق،
مسافت پيموده شده و جهت توركشي در این فرم ثبت شده است. در تمام مدت توركشي عمق
مورد نظر بوسيله اكوساندر كنترل گرديد.نتایج حاصله نشان داد منطقه M (بیاهی، میدانی،خور
رابچ و خورگالك) با 419/219 کیلوگرم در مایل مربع بیشترین و کمترین میزان صید در
واحد سطح مربوط به منطقه Q(بريس، پسابندر
و گواتر) با 1/166کیلوگرم در مایل مربع اختصاص یافت است. میزان پراکنش ماهی شوریده
در لایه عمقی 20 -10 متر بسیار پایین بوده که میزان CPUA در لایه عمقی
30-20 متر وضعیت بهتری را داشت. در لایه عمقی 50-30 متر وضعیت ذخایر مناسبتر می
باشد. آخرین لایه مورد بررسی لایه 100-50 متر می باشد که شرایط مطلوبتری را از نظر
صید بر واحد تلاش نشان داده است.