خرچنگ Mud crab با اسم علمی Scylla serrate اغلب با نام فارسی خرچنگ گلی یا خرچنگ حرا و یا خرچنگ سیاه نامیده می شود. یک گونه مهم اکولوژیکی از خرچنگ است که در مصب ها و جنگل های حرا یافت می شود، در رایج ترین شکل آنها، رنگ پوسته از سبز تیره و خالدار تا قهوه ای بسیار تیره متغیر است. این خرچنگ ها در طبیعت همجنس خواری دارند. زمانی که خرچنگ‌ها پوست اندازی می کنند، خرچنگ‌های دیگر به خرچنگ‌های در حال پوست‌اندازی حمله می‌کنند و ار آنها تغذیه می کنند. همچنین می توانند تا 3/5 کیلوگرم رشد کنند و عرض کاراپاس آنها تا 24 سانتی متر (9/4 اینچ) برسد.
علاقه مندان به آبزی پروری به علت تقاضای بالا و قیمت زیاد و محتوای گوشت زیاد و نرخ رشد سریع در شرایط اسارت به پرورش آن روی آورده اند. علاوه بر این، آنها تحمل بالایی به آمونیاک و نیتریت دارند (دو برابر Portunus pelagicus با اندازه مشابه)، که این نکته مثبت مهمی است زیرا آمونیاک-N اغلب محدود کننده ترین عامل در سیستم های بسته آبزی پروری است. تحمل بالای عوامل ازته آنها ممکن است به واکنش‌های فیزیولوژیکی منحصربه‌فردشان نسبت داده شود که ممکن است به دلیل ترجیحات زیستگاهی آنها ایجاد شده باشد. با این حال، آبزی پروری آنها به دلیل بقای معمولاً کم و غیرقابل پیش بینی لارو، محدود شده است. این ممکن است به دلیل تغذیه ناکافی، بیماری، "سندرم مرگ پوست اندازی" (به دلیل رفتار بسیار همجنس خوارانه آنها در مرحله مگالوپا) یا ترکیبی از همه اینها باشد.

این خرچنگ را می توان به راحتی در آکواریوم های خانگی در اندازه کوچک نگهداری کرد و تقریباً هر پلت غذایی را می خورند. آنها نسبت به اکثر شرایط آبی مقاوم هستند و عموماً گونه ای بسیار مقاوم و سرگرم کننده هستند.
لازم به ذکر است که یک نمونه از این خرچنگ در سواحل روستای تیس از توابع شهرستان چابهار در عمق 10 تا 15 متری به وزن 1097 گرم با عرض کاراپاس 19 سانتی متر توسط آقای عبدالغفور چاکری از کارکنان مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دور چابهار صید گردید و به مرکز تحقیقات جهت بررسی های ریخت شناسی و تاکسیدرمی آن انتقال گردید. به نظر می رسد با وجود این گونه در این منطقه و با حل مشکل همنوع خواری آن و سایر مشکلات پرورش، بتوان در جنوب کشور بر روی تکثیر و پرورش آن مطالعه نمود.
تهیه و تنظیم: امیر آرامون