به گزارش روابط عمومی مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دور_ چابهار، دکتر اشکان اژدری رئیس مرکز تعریفی در مورد انتقال تجربه ساخت پلت هاي كلسترولي_ سلولزي GnRHa ارائه داد. عدم زرده سازي، عدم بلوغ نهايي اووسيت و تخمريزي نكردن ماهيان ماده و جنسيت نر (دوره طولاني ماده گي در ماهيان هامور و دوره كوتاه نر بودن در باس و شانك) و كاهش كيفيت اسپرم توليدي در ماهيان نر از مشكلات عديده در يك مركز تكثير ماهيان دريايي در كار با مولدين در شرايط اسارت (تكثير مصنوعي) مي باشد. محققين مختلف راهكارهاي مناسب براي حل اين مشكلات را ايجاد شرايط محيطي مناسب بسته به گونه ماهي، استفاده از هورمون هاي توليد مثلي جهت تكثير القايي ماهيان، تغيير جنسيت با استفاده از هورمون و انجماد اسپرم و تخمك (در مرحله تحقيقاتي) مي دانند. در چند دهه اخير توجه زيادي به كنترل توليد مثل ماهيان با استفاده از هورمون GnRHa شده است. با همه ويژگي هايي كه دارد ازمعايب هورمون GnRH، تجزيه سريع آن در بدن مي باشد. تاكنون راهكار حل مشكل تجزيه سريع GnRHa، تزريق چند باره هورمون بوده است كه باعث ايجاد استرس در ماهيان، افزايش هزينه ها، ايجاد مرگ و مير در مولدين و كاهش كيفيت گامت هاي توليدي مي شود. راهكارهاي نوين حل مشكلات تجزيه سريع، استفاده از روشهاي رسانش پايدار (آهسته رهش) مي باشد كه از مزاياي آن: تزريق يك باره، كاهش استرس و اثر طولاني مدت هورمون مي باشد. با استفاده از اين تكنيك مي توان هورمون مورد نظر را به مدت طولاني تر (چند روز تا چند هفته) در اختيار ماهي قرار داد بدون اينكه ماهي دستكاري شود. از بين انواع روش هاي رسانش پايدار روش ساخت پلت هاي كلسترول_ سلولزي به دليل كاربردي تر بودن آن با توجه به شرايط فعلي در كشور تشريح مي گردد. ساير روش ها به دليل گران بودن، نياز به نيروي كار ماهر و عدم توليد در ايران و نياز به واردات و مشكلات منحصر به خود، هم اكنون در ايران توصيه نمي شود. در اين روش مقدار هورمون GnRHa مورد نياز را در الكل اتانول ٥٠% حل كرده و سپس به ازاي هر ميليگرم هورمون، mg ١٠٠ كلسترول و mg ٥٠  سلولز وزن كرده و مخلوط مي نماييم. سپس روي قالب مخصوص سوراخ دار مي ريزيم تا پلت هاي مورد نظر شكل بگيرد. در نهايت ميزان كل هورمون مورد استفاده را بر تعداد پلت ها تقسيم مي کنیم كه مقدار هورمون در هر پلت بدست مي آيد. همچنين بسته به مقدار مورد نياز تزريق هورمون به ماهي تعداد پلت ها محاسبه شده و در بدن ماهي به صورت درون ماهيچه اي كاشته مي شوند. تزريق عضلاني معمولاً در بخش پشتي بدن ماهي بالاي خط جانبي و زير بخش قدامي باله ي پشتي صورت مي پذيرد (Crim et al., 1983).