به گزارش روابط عمومی مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دور_چابهار، روش های تشخیص ماهـی تازه و سالم قبل از تهیه و خرید:
بوی تند و توام با ترشیدگی و یا اسیدی نشان دهنده کهنگی و آغاز روند فساد در بافت ماهی است. ماهی تازه بویی ملایم  دارد. به گونه ای که در هنگام بو کردن از نزدیک موجب آزار مجراری بویایی نمی شود.
از لحاظ فیزیکی و شکل ظاهری، ماهی تازه دارای چشم های برجسته و رنگ طلایی شفاف در عنبیه است. در صورتیکه ماهی کهنه  دارای چشم های پرخون و وارفته است. در لمس کردن چشم با انگشت در ماهی تازه برجستگی چشم کاملاً و به طور واضح لمس می شود. در صورتی که چشم در ماهی کهنه در حدقه فرو رفته و حدقه چشم قبل از برجستگی آن احساس می شود.
بافت بدن ماهی تازه دارای رنگی شفاف و درخشان است. در صورتیکه ماهی کهنه کدر است. در آزمون فشار با انگشت در بافت ماهی تازه فرورفتگی بوجود نمی آید. در صورتیکه فرورفتگی در بافت ماهیان کهنه کاملاً  واضح و آشکار است.
در بازدید چشمی از آبشش، ماهی تازه دارای آبشش صورتی متمایل به قرمز است. در صورتیکه ماهیان کهنه دارای آبششی به رنگ زرد کدر هستند. البته ناگفته نماند که برخی فروشنده ها برای تازه نشان دادن آبشش ماهیان کهنه، این اندام ماهی را با خون پرندگان خانگی مانند مرغ آغشته می کنند. لذا این روش یکی از تقلب های مرسوم عرضه  ماهی کهنه به جای ماهی تازه در شهرهای دور از ساحل  و پر جمعیت است.
هیچگاه آبزیان بدون سر را خریداری نکنید. مگر اینکه عرضه کننده کاملاً مورد اطمینان شما بوده و استانداردهای لازم برای عمل آوری آبزیان را در حین خرید به شما نشان می دهد.
در صورت خرید صدف لازم است به بسته بودن، محکم بودن پوسته و همچنین مرطوب آن توجه شود. به بو و رنگ بافت صدف های باز شده توجه کنید. صدف هایی با بوی تند و رنگ تیره متمایل به قهوه ای و یا سیاه رنگ بیانگر وجود آلودگی و یا کهنگی در آنها می باشد.
در خصوص خرچنگ و میگو  لازم است بدانید که این آبزیان بسیار فساد پذیر بوده و در حین فساد بوی بسیار بدی از آنها متساعد می شود. میگوی تازه همچنین دارای پوسته ای با قوام محکم و دارای رنگ دانه های مشخص است که در صورت فشردن بافت بدنشان در بین دو انگشت، پوسته های میگو براحتی ازهم جدا نمی شوند.
روش های پخت و پز آبزیان:
برسی ها و مطالعات در خصوص روش های ایده آل و مناسب پخت و پز آبزیان نشان داده است که در حال حاضر از پنج روش پخت و پز در منازل و مراکز صنعتی تولید غذا استفاده می شود که عبارتند از:  بخارپز کردن، استفاده از مایکروویو، جوشاندن در آب، سرخ کردن با استفاده از روغن های مایع و یا جامد و روش توام، سرخ کردن / جوشاندن.
بررسی های پژوهشی ثابت نموده است که از میان روش های اشاره شده تنها در روش بخارپز کردن آبزیان و سبزیجات تقریباً تمامی مواد ارزشمند آنها مانند: پروتئین، مواد معدنی، اسید های چرب ضروری مانند امگا 3 ، کلروفیل و... حفظ می شود. در حالی که سرخ کردن و همچنین سرخ کردن/ جوش دادن توام بیشترین خسارات را بر ریزمغذی های موجود در آبزیان و سبزیجات بوجود می آورد. البته ناگفته نماند که سرخ کردن و سرخ کردن توام با جوشاندن از روش های محبوب و مورد علاقه بسیاری از مصرف کنندگان آبزیان در دنیا محسوب می شود که متأسفانه باعث از دست رفتن بیش از 80 درصد ریزمغذی ها در آبزیان و سبزیجات می شود.
پخت و پز ماهی در دمای بالا با استفاده از سرخ کردن با روغن سبب تغییر ساختار آمینو اسید های موجود در آبزی سرخ شده می شود. متأسفانه این تغییر ساختار در آمینواسیدهای مولکول پروتئین، سبب بروز مخاطرات جدی بهداشتی در سطح جامعه می گردد. همچنین در اثر اعمال حرارت بالا در مدت زمان طولانی به روغن سرخ کردنی سبب تولید مقادیر زیادی از آلدئید که سرطانزابودن آنها محرز است، می شود.
طی یک دهه اخیرعمل آوری و مصرف سالم آبزیان توسعه شگرفی در دنیا علی الخصوص در آسیای جنوب شرقی نموده است. در این میان استفاده از آب دریا در پخت و پز آبزیان وهمچنین شستشوی آنها در حین عمل آوری به عنوان یک قانون درآمده و هرگونه تخطی از آن مشمول جرایم سنگین خواهد بود. به عبارت دیگر داشتن آب دریا در مراکز پخت و پز آبزیان به صورت یک ضرورت درآمده است. استفاده از آب شیرین در پخت و پز ماهی و یا شستشوی آن سبب ایجاد پلاسمولیز در بافت ماهی می شود. این کار نه تنها سبب از بین رفتن برخی از مواد زیست فعال و پروتئین های آبزیان می شود، بلکه ممکن است سبب تولید مقادیر زیادی هیستامین در بافت ماهی شود.
در یک بررسی بر روی روش های پخت پز با استفاده از سرخ کردن با روغن در ماهی تون، مشخص گردید که تون سرخ شده محتوای امگا 3 خود را تا 85 درصد از دست می دهد. در صورتیکه با بکارگیری روش بخارپز در پختن تون ماهیان تقریباً تمامی مواد ارزشمند آن حفظ گردیده است.
در پایان مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دور چابهار، دو نکته بهداشتی بسیار مهم پس از تهیه آبزی سالم برای کسانیکه برای سلامتی خود، خانواده و جامعه شان ارزش قائلند را تقدیم می نماید:
1) همیشه در منزلتان نمک دریا و یا آب دریا استریل و غنی شده در دسترس داشته باشید و تنها از آن برای شستشوی ماهی، میگو، مرغ و حتی گوشت و سبزیجات استفاده کنید.
2) توجه داشته باشید که آبزیان غذا- دارو هستند نه غذا. بدن ما به مواد موجود درآنها نظیر آمینواسیدهای ضروری، چربی های ضروری و مینرال های با ارزش نیاز مبرم دارد. لذا از روش های پخت و پزی که کمترین خسارت را به این مواد ارزشمند موجود در آنها وارد می آورد، استفاده کنید.